هــوالـحکیم
اسلام
حکمت قلب
واژه‌ی فارسی دل، در قرآن چهار مفهوم صدر، شغاف، قلب و فؤاد را دربرمی گیرد. قلب، گردابی است که قوه ی الهام را در انسان پدیدار می سازد: هر آنچه به دریای قلب وارد شود در گرداب آن فرو بلعیده می گردد. این حالت قلب «الهام» نامیده میشود. قلب که کانون انقلاب و دگرگونی است، انقلاب را با الهام محقق می سازد. تفقه در انسان به قلب محقق میشود. مرض و قساوت از آسیب های قلب است.
هــوالـحکیم
شغاف استعداد و توانایی بالقوه ای در انسان است که در تاریخ بشر عموماً مغفول مانده است و به ندرت در کسان و اشخاص بالفعل شده است. بسیاری از کسانی که در طول تاریخ در جوامع گوناگون، به مدارج بالای اجتماعی از هر حیث رسیده اند، در انتهای عمر خود از یک گمشده یا خلاء و یا کمبود در وجود خود شکوه نموده اند، و آن کمبود چیزی نبوده و نیست جز بی توجهی به شغاف، و تهی نگهداشتن آن، یا بهره گیری نادرست و مخدوش این جزء مهم وجود انسان.
هــوالـحکیم
اسلام
واژه‌ی فارسی «دل» در قرآن، چهار مفهوم «صدر»، «شغاف»، «قلب» و «فؤاد» را در بردارد.
هــوالـحکیم
قلب سلیم (بخش 1/انسان شناسی )
در ادامه انسان شناسی را از 2 دیدگاه مورد بررسی قرار می دهیم: مدرنیسم / اسلام
